Τα μάτια σου ίσως να είναι συνηθισμένα μάτια, συμμετρικά με μακριές βλεφαρίδες καστανόξανθες.
Αλλά έχουν ένα βλέμμα υγρό σαν να στάζει το Αιγαίο στάλα στάλα όταν δακρύζεις και δεν χωράνε όλα τα κύματα του πελάγου σε δυο χούφτες .
Πού να βάλω λοιπόν τόση θλίψη;
Το βλέμμα σου είναι διάφανο και μέσα φαίνεται όλη η σοφία των παιδιών που ξέρουν ότι μόνο η αγάπη μετράει και ζυγίζει και γιατρεύει και χαϊδεύει την καθημερινή ανυπαρξία μας.
Πού να κρύψω λοιπόν τόση ευτυχία;
Το βλέμμα σου είναι αγνό και ποσό καιρό έχω να δω αγνό βλέμμα; Πήρα μια σταγόνα από το χρώμα των ματιών σου να βάψω όλα τα αύριο μήπως και γίνουν καλύτερα
Πού να κρύψω λοιπόν τόσα όνειρα;